Kelma antika mnissla mill-Grieg Klassiku. Tħaddan rikkezza vasta ta’ tifsiriet. Fosthom: disprament, taħwid mentali, problematika, tensjoni, konflitt, dubju, inċertezza, assurdità…. Huwa mill-ġabra ta’ dawn l-interpretazzjonijiet kollha u kulma hu ssuġġerit minnhom li l-intensità tal-qilla li tinstab f’din id-damma tirrivela. Hekk il-qarrej fannadi hu mitlub iħares lejn is-semantika applikata lil dan it-terminu użat mill-aktar awturi awtorevoli Griegi, bħalma kienu Pindaru, Platun, Omeru, Erodotu, Teokritu, Aristotli, Żenofinu, Simonide u oħrajn. B’kuntrast ipparaguna l-oppost semantiku li jnissel: tama, kalma fl-ispirtu, soluzzjoni, sliem, armonija, ċertezza, konvinzjoni, razjoċinju…. Dawn u tifsiriet oħrajn, issuġġeriti bl-aktar modi sottili u kultant mhux daqstant mistura, jistgħu jgħinu lil min jixtieq ifannad lil hinn mill-wasla fqira tal-kelma umana x’ġarrab il-poeta.